در سالهای اخیر، نوشیدنیهای رژیمی به یکی از پرمناقشه ترین موضوعات در علم تغذیه و سلامت عمومی تبدیل شدهاند. بسیاری از افراد این نوشیدنیها را جایگزینی سالم تر برای نوشیدنیهای قندی میدانند و از آنها برای کاهش وزن یا کنترل قند خون در دیابت استفاده میکنند. در مقابل، برخی مطالعات جدید بیان میکنند که مصرف مداوم نوشیدنیهای رژیمی میتواند با با افزایش خطر بیماریهای قلبی عروقی، مقاومت به انسولین و تغییرات در میکروبیوم روده همراه باشد. در این مطلب به جدیدترین یافته علمی درباره نوشیدنیهای رژیمی یا بدون قند که اخیرا منتشر شده میپردازیم.
مطالعات اخیر نشان میدهد که مصرف حتی مقدار کمی از نوشیدنیهای رژیمی ممکن است تأثیر منفی بر سلامت کبد داشته باشد. بر اساس گزارشی که اخیرا منتشر شد، نتایج یک مطالعهی جدید نشان داد که مصرف تنها یک قوطی نوشیدنی رژیمی بدون قند در روز میتواند خطر ابتلا به کبد چرب غیرالکلی را تا ۶۰٪ افزایش دهد، در حالیکه نوشیدنیهای حاوی شکر معمولی این خطر را حدود ۵۰٪ بالا میبرند. یعنی نوشیدنی های رژیمی حتی میتوانند از شکر هم خطرناک تر باشند.
کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) زمانی ایجاد میشود که چربی در سلولهای کبدی تجمع پیدا کند. این وضعیت در صورت عدم رسیدگی و درمان پیشرفت کرده و میتواند به التهاب مزمن، فیبروز، سیروز و حتی سرطان کبد منجر شود.
به نظر میرسد که نوشیدنی های رژیمی با تغییر در میکروبیوم روده و افزایش مقاومت به انسولین باعث بروز این مشکل میشوند. برخی پژوهشها نشان دادهاند که شیرینکنندههایی مانند سوکرالوز و آسپارتام میتوانند با تاثیر روی عملکرد روده ای، ذخیرهی چربی در کبد را تسهیل کنند.
از سوی دیگر، مصرف طولانیمدت نوشیدنیهای رژیمی میتواند عملکرد مغز برای درک مزه شیرین را تغییر داده و افزایش اشتها یا تمایل به مصرف غذاهای پرکالری را به دنبال داشته باشد؛ عاملی که بهصورت غیرمستقیم چاقی شکمی و چرب شدن کبد ارتباط دارد.
همچنین بر اساس یافتههای ارائهشده در این مطالعه، مصرف نوشیدنیهای رژیمی نهتنها خطر ابتلا کبد چرب را افزایش میدهند و در عملکرد کبد اختلال ایجاد میکنند، بلکه ممکن است با افزایش خطر مرگ ناشی از بیماریهای کبدی نیز همراه باشد. این دادهها نشان میدهند که تصور اینکه «نوشیدنی های رژیمی بی خطر هستند» نیاز به بازنگری جدی دارد.
مسیرهای متابولیکی که نوشیدنی های رژیمی بدون قند آنها را تحت تاثیر قرار میدهند شامل:
• تغییر در ترکیب میکروبیوم روده که تعادل باکتریهای مفید را بر هم میزند.
• اختلال در احساس سیری و افزایش تمایل به پرخوری.
• افزایش تمایل به طعم شیرین و کاهش حساسیت طبیعی ذائقه به قند.
• و حتی تحریک ترشح انسولین، بدون آنکه قند واقعی وارد بدن شده باشد.
این فرآیندها در مجموع میتوانند به افزایش مقاومت به انسولین، تجمع چربی در کبد و بروز اختلالات متابولیکی منجر شوند. در مقابل، آب هیچیک از این اثرات را ندارد. آب باعث هیدراتاسیون طبیعی بدن شده، به تنظیم دمای بدن کمک کرده، انتقال مواد مغذی را آسان و به بهینه سازی متابولیسم کمک میکند. همچنین نوشیدن آب پیش از وعدههای غذایی میتواند احساس سیری را افزایش دهد و از پرخوری جلوگیری کند. آب سالم ترین نوشیدنی پایه برای بدن است.